Siostro przepraszam za CLOSTRIDIUM DIFFICILE.

Wtorkowy dyżur zapowiadał się bardzo ciężko. Między wypisami, przyjęciami, na głowie miałam tace leków i ciągłe pretensje pacjentów. Czasem żal, czasem złość, pomieszane z wielkim współczuciem do osoby ludzkiej.

Ale wtorek to był inny dzień. Dzień, w którym dojrzałam to tego jak słabi psychicznie i fizycznie są starsi ludzie, co dla nich jest cierpieniem i dlaczego w nich taka złość. Bezsilność, tak bezsilność, z którą nie mogą sobie poradzić. Kruchość życia i czekanie na śmierć. Prośba o wyciągnięcie ręki, o pomoc, o wsparcie w trudnościach.

Pomagam, po to jestem Drogi Pacjencie!

Robię poranny obchód, witam się z pacjentami, pytam jak się czują, jak minęła noc.

Za plecami słyszę wołanie:

- Siostro, dzisiaj słabo się czuję. Nie spałem w nocy, wymiotowałem. Siostro przepraszam za to, że jestem chory. Siostro przepraszam za Clostridium Difficile- z łzami w oczach mówi pacjent.

Serce mi pęka, mam ochotę go przytulić. Za takie zachowania kocham starszych ludzi. To wyjątkowy pacjent, który dziękuję za pomoc, przeprasza za chorobę.

Clostridium difficile- co to jest?

Clostridium difficile to beztlenowa bakteria Gram- dodatnia, która w wyniku zaburzenia flory bakteryjnej  powoduje uszkodzenie jelita grubego. 

Jest to bakteria, która u pewnej ilości ludzi występuje normalnie w jelitach. U dorosłego człowieka stanowi ona ok. 3% fizjologicznej flory jelitowej, natomiast flory jelitowej noworodków- 70%, nie dając tym samym żadnych objawów.

U zdrowych ludzi bakteria nie daje żadnych objawów, gdyż jej wzrost hamowany jest przez naturalna florę bakteryjna (tzw. dobre bakterie). Jeśli, dojdzie do jej zaburzenia uaktywnia się Clostridium difficile, która namnaża się i wytwarza toksyczne bakterie powodujące uszkodzenie ściany jelita i jego zapalenie.

Przyczyny i sposób zakażenia

Przyczyną zaburzenia funkcjonowania flory bakteryjnej w jelitach są najczęściej antybiotyki, przyjmowane w większych ilościach (więcej niż 1), przez dłuższy czas (ponad 10 dni). Antybiotyki jak wiadomo niszczą fizjologiczna florę bakteryjną, co sprzyja Clostridium Difficile. Bakteria ta jest wysoce odporna na większość z nich, dlatego bez przeszkód może rozwijać się w przewodzie pokarmowym.

Głównym miejscem szerzenia się tej bakterii jest szpital. Tu właśnie podaje się pacjentom antybiotyki o szerokim spektrum działania. Innymi czynnikami są: częściowe lub pełne unieruchomienie, leki zmniejszające odporność, chemioterapia, wiek- powyżej 65 lat.

Uwaga!

Bakterie roznoszą się przez przetrwalniki, które znajdują się w kale zakażonej osoby. Pozostawione w otoczeniu toalety, pościeli, skóry, ubrań mogą przemieścić się na zdrową osobę. Chorzy jak i opiekujące się nimi osoby muszą przestrzegać podstawowych zasad higieny- myć ręce po każdym zetknięciu z chorym i zakładać rękawiczki jednorazowego użytku. Ważna jest również separacja chorego od zdrowych pacjentów- dlatego tak istotne są izolatki na oddziałach szpitalnych.

Objawy

Głównym objawem jest wodnista biegunka bez domieszki krwi. Może pojawić się również gorączka, wzdęcia i bóle brzucha. W skrajnych przypadkach u chorych może również dojść do niedrożności jelit, które zagraża życiu.

Leczenie

Najważniejszym badaniem potwierdzającym zakażenie tą bakterią jest badanie stolca. W niektórych przypadkach wykonuje się wziernikowanie jelita grubego (kolonoskopia), podczas, której pobiera się wycinek do badania mikroskopijnego.

Leczenie zakażenia Clostridium difficile polega na dostarczeniu organizmowi potrzebnych płynów i elektrolitów oraz antybiotykoterapii. W przypadku, gdy doszło do rozszerzenia jelita grubego i jego niedrożności niezwłoczne jest leczenie chirurgiczne, które naprawi powstałe uszkodzenia jelit.